Intermezzo Gerry

Inmiddels fietsen Otto en ik 2 dagen samen door Slovenië en Kroatië. Even een kort bericht over mijn tocht naar Ljubljana met de auto. Of het komt omdat we door Corona niks meer gezien hebben van Europa? Want ik moet zeggen dat ik erg heb genoten van deze road-trip.

Nadat ik Otto uitzwaaide in Schierke vorige week, heb ik nog een weekend geklust aan een van de huisjes,

om vervolgens een weekje te werken in Deventer. Donderdagavond weer naar Schierke om daar de aannemers en dakdakkers vrijdag nog te spreken voor we er 3 weken niet zijn. Net voor het verwachte noodweer zat het dak erop.

Fijn! Nog een paar klusjes afmaken en op zondag vertrek naar Ljubljana.

De tocht van Schierke naar Ljubljana had ik in tweeën gedeeld, met onderweg een overnachting tussen München en Salzburg. Op zondag een relaxte tocht via kuuroord Sülzhayn in de Zuid-Harz (helemaal niet vervallen zoals ik verwachtte maar helemaal opgeknapt met veel rhododendrons) en Coburg.

Voor Coburg ga je over een taalgrens: ineens werd ik begroet met Servus! De sfeer het nog iets zuidelijker Altmühltal was echt Beiers, compleet met dirndls en een totaal andere tongval.

Mijn hotel lag aan de voet van de Alpen.

Prachtig. ik was helemaal vergeten hoe fantastisch die bergen zijn! Zeker als de koeien bij je kamerraam lopen. Maandag dwars door de Alpen via de Tauerntunnel. Gelukkig gingen de meeste vrachtwagens via de Brennerpas. Onderweg een toeristische stop bij de Sound-of-Music-Trail.

Normaal geen aanrader denk ik, maar op maandagmorgen voor 10 erg rustig en mooi.

De laatste stop was bij de mooie Faaker See ten zuiden van Villach. De noordkant was nogal elitair, en verboden voor onbevoegden. Toen ik aan de zuidkant kwam begreep ik dat iets beter: Biertenten, mega-campings en vreetschuren. Maar ach, op maandag niks te doen.

Door de Karawankentunnel naar Slovenië, weer een autobaanvignet kopen, door naar Ljubljana, en daar trof ik Otto…