Dag 26: Naar Lonja in Kroatië
Dinsdag 7 juni
Na een prima nacht in de king-size kamer, een goed ontbijt en dan weer verder op de fiets. De bestemming is Lonja in Kroatië, gelegen in het Lonja nationaal park aan de Sava. Om hier te komen konden we kiezen uit drie routes; een snelle, directe maar met veel verkeer; een wat langere route slingerend van dorpje naar dorpje over binnenweggetjes of een route deels via dezelfde weggetjes maar dan met een afsteker over een kleine berg en daardoor een stukje korter. We besluiten de laatste optie te nemen en gaan op pad.
Eerst nog een paar kilometer langs de grote weg, waarbij we ineens een bekende plek tegenkomen. Een motel in the middle of nowhere met wat busjes geparkeerd er tegenover. Hier waren we een paar jaar geleden ook toen we met de bus onderweg waren van Zagreb naar Sarajevo. We maakten daar toen een korte pauze. Grappig om hier nu met de fiets langs te komen!
Dan gaan we van de grote weg af en krijgen weer prachtige weggetjes met mooie uitzichten en schilderachtige dorpjes. Erg mooi om hier zo te fietsen!
Na een korte stop bij vriendelijke, bierdrinkende mannen gaan we verder en moeten we de berg over volgens de gekozen route. Het weggetje begint mooi door een groen dal, een laatste dorpje en dan de bossen in. Maar wat we al verwacht hadden, het asfalt maakt vervolgens plaats voor gravel. Op zich geen probleem, maar helaas maakt het gravel vervolgens ook al snel plaats voor stenen, kuilen en….modder! Het wordt dus zwoegen; eerst omhoog naar de top, daarna nog wat kilometers op en af in het gezelschap van de nodige vliegen, horzels en ander ongedierte. Tot slot weer naar beneden terwijl de wielen amper meer draaien vanwege de vele modder die zich overal heeft vastgezet. Niet zo’n succes dus en we zijn blij als we het bos weer uitrijden en verder kunnen over een normale weg.
We hebben nu het dal van Sava bereikt en dus geen hellingen meer, maar een vlak landschap dat -afgezien van het zwoele zomerweer- af en toe wel wat op Nederland lijkt. Een beetje saai, maar we schieten nu wel weer sneller op.
Vlak voor de grensovergang naar Kroatië blijkt er nog een mooie ‘Etno’ herberg waar we wat kunnen eten en drinken. Mooie plek, gelegen aan de rivier de Una (waar we eerder in Bihac aan de bovenloop waren) die hier bij Jasenovac in de Sava stroomt.
Door naar de grens, waar we binnen 10 minuten doorheen zijn en vervolgens over een grote nieuwe brug over de Sava Kroatië en daarmee de EU weer in. De grensplaats in Kroatië is Jasenovac dat met name bekend is als locatie van een concentratiekamp in WO2, gerund door de Kroatische Ustashi met ca. 100.000 slachtoffers. Benieuwd hoe de Kroaten dit heikele onderwerp behandelen. Dat blijkt nog niet mee te vallen… Er wordt vooral veel informatie gegeven over de onderzoeken en opgravingen na WO2, maar de essentie van wat hier gebeurd is wordt niet duidelijk verteld. Een kritische Duitse bezoekster maakte hier in het gastenboek een duidelijke opmerking over ‘Wer die Vergangenheit nicht versteht ist durch der zukünftigen Willkür ausgesetzt’. De Kroaten hebben daar duidelijk nog stappen te maken helaas…
Jasenovac zelf is een treurige plek. Aan de bewoonde huizen hangen Kroatische vlaggetjes, maar duidelijk is dat hier vroeger ook veel Serven woonden (er staat een orthodoxe kerk), er staan veel huizen leeg met sporen -kogelgaten- van de oorlog van inmiddels al 30 jaar geleden…
We rijden nu verder langs de Sava door het nationaal park. Het park is vooral bekend vanwege de vele ooievaars die hier zitten, maar er zijn ook andere bijzondere vogels. De ooievaars zien we overal inderdaad zitten, voor de rest is de weg langs de Sava af en toe wat saai langs de dijk. Wel rijden we door mooie oude dorpjes met traditionele houten huizen.
Mooi om te zien, maar de dorpjes maken niet echt een levensvatbare indruk. Veel huizen staan leeg en zijn vervallen. Eind van de middag komen we dan aan bij het onderdak dat we gereserveerd hebben. Een prachtig plekje, een mooie kamer in een traditioneel houten huis en een heel relaxte sfeer, ook door het warme en lome weer hier. Weer heel anders dan de plekken waar we hier voor waren!
Na een uurtje komen ook Fokko en Wimke aan met hun camper. Erg leuk om hen hier te ontmoeten! Ze zijn onderweg naar Montenegro en gaan morgen door naar Sarajevo. Fokko maakt een heerlijke groentecurry voor ons -heel fijn na alle worst- vlees- en ei-gerechten van de afgelopen weken :-)- en we zitten gezellig onder de luifel van de camper met elkaar te eten met wijn uit de koelkast (toch handig zo’n camper :-)).
Als het donker wordt zien we her en der lichtflitsen van het naderende onweer. Er wordt de nodige regen verwacht, maar gelukkig blijft het de hele avond droog. Als we net in bed liggen worden de jakhalzen actief met een hoop gehuil. Helaas zijn we dan al in slaap en horen we pas de volgende ochtend dat we ze gemist hebben :-(
